-
1 хурлыклы
прил.оскорби́тельный, унизи́тельный; позо́рный, посты́дный, бессла́вный, сканда́льныйхурлыклы хәл — позо́рный слу́чай
хурлыклы ялган — посты́дная ложь
хурлыклы үлем — бессла́вный коне́ц
См. также в других словарях:
үлем — 1. Организмның эшчәнлеге тукталу һәм аның һәлак булу; организмда яки аның бер өлешендә матдәләр алмашы тукталу хәле 2. Кеше яки хайванның яшәүдән тукталу хәле. Хөкем нигезендә үтерү җәзасы; үтерү үлемгә хөкем итү. күч. Нәрб. һәлак булу, юкка чыгу … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
